วันพฤหัสบดีที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ร้อยปราชญ์หลากสำนัก

        
                                                       ภาพ“เมธีร้อยสำนัก(诸子百家)”
          ยุคชุนชิว(春秋)และจั้นกั๋ว(战国)ถือเป็นสมัยแห่งการปฏิรูปครั้งใหญ่ทางด้านประวัติศาสตร์จีน การปฏิรูปครั้งใหญ่ทางสังคมทำให้เกิดความรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมขึ้น
            
                 ขงจื๊อ(孔子)                                       เล่าจื๊อ(老子)                                    จวงจื๊อ(庄子)     
         
           เมิ่งจื๊อ(孟子)                      สวินจื๊อ(荀子)                         โม่จื๊อ(墨子)                    หานเฟยจื๊อ(韩非子)
          ในช่วงเวลาที่ว่านี้ มีนักคิดผู้ยิ่งใหญ่เกิดขึ้นจำนวนมาก เช่น ขงจื๊อ(孔子) เล่าจื๊อ(老子) จวงจื๊อ(庄子)เมิ่งจื๊อ(孟子สวินจื๊อ(荀子) โม่จื๊อ(墨子และหานเฟยจื๊อ(韩非子) ฯลฯ พวกเขาได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสังคมในสมัยนั้นโดยมองจากมุมมองและจุดยืนที่แตกต่างกัน ทำให้เกิดสำนักต่าง ๆ ซึ่งถือเอาความคิดของสำนักเต๋า(道家) สำนักขงจื๊อ(儒家สำนักโม่(墨家) และสำนักฝ่า(法家) เป็นหลัก ในทางประวัติศาสตร์จีนเรียกว่า “เมธีร้อยสำนัก(诸子百家)”
                 
  หินแกะสลักคัมภีร์เต้าเต๋อจิง(道德经)บนภูเขาเหลาซาน(崂山)    คัมภีร์เต้าเต๋อจิง(道德经)ในรูปแบบหนังสือ
                            มณฑลซานตง(山东)
          เล่าจื๊อเป็นผู้ก่อตั้งสำนักเต๋า แต่งตำราชื่อว่า “เต้าเต๋อจิง(道德经)”เขาเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีสิ่งตรงกันข้าม เช่น ภัยและโชค มีและไม่มี เกิดและดับ สูงส่งและต้อยต่ำ บนและล่าง เข้มแข็งและอ่อนแอ ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ล้วนสามารถสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปได้ สำนักเต๋านี้ยังมีบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียงอีกท่านหนึ่งคือ “จวงโจว(庄周)” หรือเรียกกันว่า “จวงจื๊อ(庄子)” เขาแต่งตำราชื่อว่า “จวงจื๊อ(庄子)” ในตำราเล่มนี้มีเรื่องราวมากมายที่น่าสนใจ จวงจื๊อได้ถ่ายทอดความคิดเคารพธรรมชาติผ่านทางเรื่องประมาณเหล่านี้
                              
                     ตำราชื่อว่า “จวงจื๊อ(庄子)”                     ตำรา “หานเฟยจื๊อ(韩非子)”
          โม่จื๊อเป็นผู้ก่อตั้งสำนักโม่ เป็นผู้เสนอความคิดประหยัดมัธยัสถ์(节约) ต่อต้านความฟุ่มเฟือย เสนอให้เลือกผู้ที่มีคุณธรรมและมีความสามารถเป็นขุนนาง เรียกร้องให้ผู้คนปรองดองกัน และต่อต้านสงคราม
          บุคคลที่สำคัญที่สุดของสำนักฝ่าคือหานเฟย เขาแต่งตำรา “หานเฟยจื๊อ(韩非子)” เสนอหลัก “ใช้กฎหมายปกครองบ้านเมือง(法治)” โดยเห็นว่าควรจะประกาศใช้กฎหมายทั่วทั้งประเทศ ทั้งขุนนางและประชาชนจำเป็นต้องเคารพกฏหมายอย่างเคร่งครัด เขายังให้ความสำคัญกับการใช้บทลงโทษที่รุนแรงเพื่อควบคุมการต่อต้านจากประชาชน นอกจากนี้ เขายังเสนอให้มีการปฏิรูป และสถาปนาประเทศโดยใช้ระบอบการปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์(君主专制的中央集权)  จิ๋นซีฮ่องเต้(秦始皇)ได้รับเอาความคิดของหานเฟยจื๊อมาใช้ในเวลาต่อมา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น